Saturday, September 27, 2008

merdivenlerin sonsuzlugu

kalabaligiz.sanirim bodrumda bi yerdeyiz.hic gorusmedigim insanlar da bu klabalign icinde hem de maaile. ahmet, annesi canfidan teyze ve anane fatma teyze. ayca da var.ve biri aycanin nasi giyindine takmis sinir diyolar kizi.ayca sinir kusuyo..
benim bi ara wc yi kullanmam gerekiyo.wc yerin 7 kat altinda.asansoru kullan diyolar ama ben yururum ya nolcak diyorum.yuruyorum da yuruyorum, iniyorum da iniyorum bitmek bilmeyen merdivenleri.merdiven gittikce merdivenlikten cikiyo.basamaklar asinmis. bi de betondan. yani kaygan. o kadr zor ki inmek, bitmedikce merdivenler gorsonlarin nasi bu merdivenleri kullandiklarini dusunuyorum.cnku mutfak wcnin yaninda.servis ordan yapiliyo.en nihayetinde bitiyo merdivenler.sag saglim iniyorum en asaga kadar.sukrediyorum.zafer kazanmis gibiyim. bi de arkama akiyorum ki annem de orda.merdivenlerden inerken merak etmis beni artik ne kadar uzun zmn aldiysa. sanirim o asansorle fln inmis.sora canfidan beliriyo aglayarak.ahmet duser burlardan diye.ahmet dedigm herifte 25 yasinda bi eleman.hatun over panic! derken oyle pat diye uyandim.bi son yok. ama en azindan gunesli bi gun.kotuye yormak gelmiyo icimden bu ruyayi..