ARLO!

Bodrum sokaklarında takılıyoruz. Arlo da benle. Tam benle değil aslında, başka birinin sorumluğunda San Francisco'dan Bodrum'a bizi ziyarete gelmiş! Yerim ben onu!

Kalabalığız. Arlo'yu bi yere bağlamışlar görüyorum..Neden diyorum "ee şimdi olmaz bizle, dışarı falan çıkıcazz" deniyor..Gönülsüzce peki diyorum aklımı Arlo'da bırakarak. Gece akıyo, geçip gidiyo ben Arlo'ya gidiyorum. Ama Arlo yok orda!!! Bakabilicemiz her yere bakıyoruz ama yok işte! Sonra birden Arlo'yla empati. Ben Arlo olsam ve boş kalsam nereye giderdim??? Plaja tabiki.. Birden San Francisco'ya ışınlanıyoruz.. Ocean Beach'ın kıyısında buluyoruzz kendimizi...Ben ARLOoOOooOOOoo, ARrRrrRrrRLooOOooO diye bağırıyorumm ve Arlo'ya gözgöze geliyoruz.. Delirmişçesine seviniyoruz ikimiz de. Koşuyoruz birbirimizee.. Sora slow motion kavuşma anı tabi.. Kuduruyoruz sevinçten.. Arlo'nun leş kokan nefesini bi daha koklayamıycam diye ne kadar korkmuşum meğersem !!!

Günaydın, sevenlerin kavuştuğu bir güne..

Happy SUNday on a rainy day ayrıca!